به شکوه گفتم برم ز دل یاد روی تو آرزوی تو
     به خنده گفتا نرنجم از خلق و خوی تو یاد روی تو

   ولی ز من دل چو برکنی، حدیث خود بر که افکنی؟
     هر کجا روی بسته ی منی ، ساغر وفا از چه بشکنی