با این وجود، هیچپیشآمدی خوشایندتر از مرگ نیست...
اینقدر بدم میاد از این آدمایی که فقط بلدند بگند نمیشه! خب فلان فلان شده بگرد یه راه پیدا کن :|
فرزندانم را به دو چیز توصیه خواهم کرد، انسانیت و انسانیت!
پس از آن به آنها موسیقی و علم را پیشنهاد خواهم کرد.
این چه استغناست یا رب؛ وین چه قادر حکمت است؟ | کاین همه زخم نهان هست و مجال آه نیست! |
آره می دونم!
روانشناسم درباره تو بهم اخطار داده بود،
اما تو انقدر خوشگل بودی که...
یه روانشناس دیگه برای خودم پیدا کردم !
منهتن-وودی آلن
بارها با این آهنگ گریه کردم:
یه روز خوب میاد/هیچکس
یه روز خب میاد که ما هم و نکشیم / به هم نگاه بد نکنیم
با هم دوست باشیم / و دست بندازیم روی شونه های هم آها
مثل بچگیا تو دبستان / هیچ کدوممونم نیستم بیکار در حال ساخت ساز ایران
واسه اینکه خسته نشیم این بار / من خشت میزارم تو سیمان
بعد این همه بارون خون / بالاخره پیداش میشه رنگین کمون
دیگه از سنگ ابر نمیشه آسمون/ به سرخی لاله نمیشه اب جوب
موذن اذان بگو خدا بزرگه بلا به دور / مامان امشب واسمون دعا بخون
تا جایی که یادمه این خاک همیشه ندا میداد / یه روز خوب میاد که هرج مرج نیست و تو شلوغیا
به جا فوش به هم شیرینی میدیم و زولبیا ، بامیه / همه شنگولیم و همه چی عالیه
فقط جایه رفیقامون که نیستن خالیه / خون میمونه تو رگ و اشنا ، نمیشه با آسمون و آسفالت
دیگه فواره نمیکنه لخته نمیشه / هیچ مادری سر خاک بچه نمیره
خونه پناهگاه نیست و بیرون جنگ / وای از تو مثل بم ویروونم
یا اصلا مثل هیروشیما بعد بمب /نمیدونم ، دارم اتیش میگیرم و اینو میخونم
پیش خودت شاید فکر کنی دیوونم / ولی یه روز خوب میاد اینو میدونم .....
راستی وقتی یه روز خوب میاد / شاید از ما چیزی نمونه جز خوبی ها
ناامن و خراب نیست همه چی امن و امان /کرما هم قلقلکمون میدن میشیم شاد روان هه
اسمون به چه قشنگه / کنار قبر سبزه چمنه
هیچ مغزی نمیخواد در ره / فقط اگه صبر داشته باشی حله
دست اجنبی کوتاس از خاک / نگو اووه کو تا فردا
اگه نبودم میخام یه قول بدی بهم / که هر سربازی دیدی گل بدی بهش
دیگه هیچ مرغی پشت میله نیست / هیچ زنه ازاده ای بیوه نیست
دخترم بابات داره میاد خونه / آره برو واسه شام میز بچین
میگفتی: «همیشه چیزی کم بود». نه، منصفانه نیست؛ اینگونه گفتن تو اضمحلال معناست. چیزی کم بود، چیزی که قدر و اندازهاش از همه آنچه که بود، درست بیشتر بود...