«برخی در باره آثار شهادت حسینی تردید کردند! و آن را قیامی خواندهاند که
شکست خورده است؛ شگفتا! کدام جهاد و کدام جنگِ پیروزی بوده است که دامنه
فتوحاتش در سطح جامعه در عمق اندیشه و احساس و در طول زمان و ادوار تاریخ،
این همه گسترده وعمیق و بارآور باشد؟
حسین با شهادت «ید بیضاء» کرد، از
خون شهیدان «دم مسیحائی» ساخت که کور را بینا میکند و مرده را حیات
میبخشد…
اما نه تنها در عصر خویش و در سرزمین خویش، که «شهادت» جنگ نیست،
رسالت است؛ سلاح نیست، پیام است؛ کلمهای است که با خون تلفظ میشود.»
علی شریعتی