نور

چقدر امروز آفتاب قشنگی دارد. کاش حالم خوب بود و می‌توانستم از این تابش پاییزی لذت ببرم ...

به اضطرار قلب زینب ...

خدایا، به پریشانی حال زینب در شب عاشر، مرهمی برای پریشانیم قرار بده ...

در انتهای صمیمیت حزن

برای من چیزی زیباتر از شنیدن اسمم از لبان تو در دنیا وجود ندارد ...

 

صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است
 که در انتهای صمیمیت حزن می روید...

آن شب جان‌فرسا من منتظرت بودم.

پشت هر در، در مقابل هر کافه

در اتاقم، منتظرت می‌مانم!

 

هوا به هر سردی که باشد،

هر چقدر برف ببارد یا کولاک باشد،

حتی اگر قطاری برای آمدن نباشد، باز منتظرت می‌مانم!

 

تصدقت می‌روم،

نازت را به جان می‌خرم

تعصبت را می‌کشم،

من بدون شکیبایی منتظرت می‌مانم ...

در خانه تو

من می‌توانم از دیدار دیروزمان هزار هزار دفتر شعر بنویسم. اما هراس آن دارم که تو یکایکشان را به همراه دلم بعدا بسوزانی ...