و علی، اگر تو نبودی، آیا بود کسی که بر دردهای من مرهم گذارد؟
نمیدانم تو خود مرهمی یا مرهمگذار. بنفسی انت یا مولا!
و علی، اگر تو نبودی، آیا بود کسی که بر دردهای من مرهم گذارد؟
نمیدانم تو خود مرهمی یا مرهمگذار. بنفسی انت یا مولا!
به نظرم آدمها دو دسته هستند. آنها که وبلاگ مینویسند و بقیه.
وبلاگنویسیان هم دو دستهاند. تو و دیگران!
و همه مشکل از آنجا شروع شد که «تو»، به دو دسته «خودم» و «خودت» تقسیم شدی!
خدا قلم زد و شب را ادامه دار کشید
مرا مسافرِ شبهای انتظار کشید
دوستت دارم. همیشه داشتم، همیشه دارم!
چه تقدیر عجیبی داشت اما دوست داشتن تو!