برای همین نکته‌ای را یاد آور می‌شوم:
«اگر مجنون می‌خواست که دیگر مجنون نباشد، کافی بود دست از یک‌بعدی بودن بکشد، باید بعدی غیر از لیلا برمی‌گزید. آن‌هنگام، دیگر شالوده‌‌ای برای عشق و عرفان باقی نمی‌ماند و ادبیاتی که شما هر روز با مرور آن، ناز معشوق‌تان را می‌کشید و می‌خرید، از درون تهی می‌گشت!»
