تهران

            ای شهر زجرآلود،

            ای سودای دوران نوجوانی من

            تو نیز به قدر زادگاهم مرا رنجانده‌ای؛

                                       دیگر دوستت ندارم!



چقدر سخت است دریغ کردن یک کلام، چه سخت‌تر است آن‌هنگام که حتی از نیم‌نگاهی هم خبری نیست...