گر لحمک لحمی به حدیث نبوی هی‌ /بی صل علی نام علی بی ادبی هی

تا صورت پیوند جهان بود، علی بود

تا نقش زمین بود و زمان بود، علی بود

شاهی که ولی بود و وصی بود ، علی بود

سلطان سخا و کرم و جود ، علی بود

فرق بین زمان مثبت و منفی!

اگر استاد برای آگاهی از زمان به ساعت من نگاه کند 

و پس از آن به او بگویم استاد ساعت من پنج دقیقه جلو است

او خوشحال میشود و به من لبخند میزند.

حال اگر به او بگویم ساعت من پنج دقیقه عقب است 

نه تنها خوشحال نمی‌شود بلکه بی تردید نگاه غضیبناکی تحویل من خواهد داد!

ممکن است شما هم بپرسید چرا!؟

                            احتمالا این فرق بین زمان مثبت و منفی است!  

برای استاد جاویدان مهر (مهرش جاوید باد...)

نام شعر : دنگ... 

مرگ رنگ/سهراب سپهری

دنگ...، دنگ ....

ساعت گیج زمان در شب عمر

می زند پی در پی زنگ.

زهر این فکر که این دم گذر است

می شود نقش به دیوار رگ هستی من.

لحظه ام پر شده از لذت

یا به زنگار غمی آلوده است.

لیک چون باید این دم گذرد،

پس اگر می گریم 

گریه ام بی ثمر است.

و اگر می خندم

خنده ام بیهوده است.

دنگ...، دنگ ....

لحظه ها می گذرد.

آنچه بگذشت ، نمی آید باز.

قصه ای هست که هرگز دیگر

نتواند شد آغاز.

مثل این است که یک پرسش بی پاسخ

بر لب سر زمان ماسیده است.

تند برمی خیزم

تا به دیوار همین لحظه که در آن همه چیز

رنگ لذت دارد ، آویزم،

آنچه می ماند از این جهد به جای :

خنده لحظه پنهان شده از چشمانم.

و آنچه بر پیکر او می ماند:

نقش انگشتانم.

دنگ...

فرصتی از کف رفت.

قصه ای گشت تمام.

لحظه باید پی لحظه گذرد

تا که جان گیرد در فکر دوام،

این دوامی که درون رگ من ریخته زهر،

وا رهاینده از اندیشه من رشته حال 

وز رهی دور و دراز

داده پیوندم با فکر زوال.

پرده ای می گذرد،

پرده ای می آید:

می رود نقش پی نقش دگر،

رنگ می لغزد بر رنگ.

ساعت گیج زمان در شب عمر

می زند پی در پی زنگ :

دنگ...، دنگ ....

دنگ...

بشگفته تقی شکوفه ی باغ رضا...

دلها زقدم دوست شاد است امشب

سیراب زچشمه ی مراد است امشب

بشگفته تقی شکوفه ی باغ رضا

فرخنده ولادت جواد است امشب

«تولد امام جواد (ع) برشما مبارک باد»

مرنج و مرنجان

اصل اخلاق دو چیز است:  

                          مرنج و مرنجان

مادر

بانوى من...

نظر به صورت چو ماهت, نظر به وجه الله است!

you judge

The idea that things must have a beginning is really due to the poverty of our imagination.

خود کاوی/به روایت علامه

الهی...

در شگفتم از آن که کوه را می‌شکافد تا به معدن جواهر دست یابد

و خویش را نمی‌کاود تا به مخزن حقایق برسد.

«علامه حسن‌زاده آملی»

حضرت پدر

آرامش تو
حضرت پدر
داغون میکند مرا

من درک نمیکنم
این نوای دل انگیز تو
 مبداش چیست و یا کجاست!

فقط میدانم آن هنگام که به گوشم میرسد آهنگ ضربان قلبم به هم میریزد.
نفست به کجا بند است که این قدر گرم است؟
من از این فاصله حرم نفست را احساس میکنم.

حضرت پدر
باز امشب
دلتنگیم بر مردانگیم غلبه کرده است
دلم برای آغوشت تنگ است.
برای آن زمان ها که با من کشتی میگرفتی و من پیروز میشدم.
مدام در سرم مطرح میشود
که این چه قانونی است
که پسر را از آغوش پدر
پس از گذشت سالیانی جدا میسازد؟
مگر من هنوز پسر نیستم و تو هنوز پدر؟!
اگر ابهت است، نمیخواهم!
 
قانون دیگری میخواهم
آغوشت را برای چند لحظه!

حضرت پدر
دلم برایتان تنگ است
برای همه چی شما! حتی دعوا کردن های شما!
بغضی که در گلو دارم را توانایی تحمل نیست.
حضرت پدر، خودت را برسان!

تماس میگیری
صدایت را میشنوم. می پرسی چه خبر؟ میزانی؟
و من بی آنکه آشفتگی دلم را برایت بازگو کنم،
میگویم
امن و امان،‌ همه چی خوب است!

شاید من نباید دروغ بگویم! ولی طاقت دل واپسی شما را نیست.

من با این همه ادعای تجدد و تازه نگری، احتیاج به نظر شما دارم. کهنگی مقدستان را طالبم.
من هنوز به تشخیص شما برای خوب و بد محتاجم.
حضرت پدر
شاگرد مکتب عرفان شما بوده ام،
آن هم برای مدت مدیدی! ولی هنوز مرد روزهای سخت نشده ام.
نصیحتی نداری؟!

باید ان روز که دست دعا برداشته بودی
من هم آمین میگفتم
شاید خدا آن روز تقدیر میکرد که من پا به این شهر نگذارم.
شهری سرد و بدون عاطفه!

پدرجان!
ذهنم پر از تناقضات است و من تنهاتر از همیشه ام.
استحکامات فکری ام مورد حمله واقع شده!
حالم خوب نیست،
و من تمرکز ندارم.
راستی من چند وقت پیش تقلب کردم و شرمسارم!

حضرت پدر چرا بر سر من فریاد نمیکنی!؟‌ من محتاج آنم!
اکنون فقط بسامد صدای توست که میتواند قلبم را به تشدید وادار کند!

حضرت پدر، برایم دعا کن...
خدای تو هنوز بهتر از خدای من است!

فکر او

بر روی زمین چیزی بزرگتر از انسان نیست و درانسان چیزی بزرگتر از فکر او...