ما هیچ، ما نگاه

شیوه بین الملل

بوسیدنت خلاف قوانین کشور است
باید عمل به شیوه ی بین الملل کنم

۱۸

اسفند

۰ نظر

ک.

صلوات

قدیما برق می‌رفت، وقتی میومد مردم صلوات می‌فرستادند. این یعنی فرهنگ دینی. این یعنی اعتقاد مردم.

ذکر باید توی بطن زندگی مردم باشه که فعلا جوری شده/کاری کردند که نیست. و از اون‌جایی که ذکرلسانی مقدمه‌ی ذکر قلبیه، کم‌کم داریم ذکرو ریشه کن می‌کنیم!

پ.ن:

«گشتیم و گشتیم ذکری بالاتر از صلوات پیدا نکردیم»

«ذکرُالله که حدی ندارد، اعم از ذکرقلبی و لسانی، بلکه اعم از ذکر بدنی است.چون تمام طاعات و همه ی آنچه مرضیّ خداست، ذکر الله است.»

آیت‌الله بهجت

۱۶

اسفند

۰ نظر

ک.

که دستِ بسته ی او عاشقانه می لرزد

چنانکه دست گدایی شبانه می لرزد
دلم برای تو با هر بهانه می لرزد
هنوز کوچه به کوچه، حکایت از مردی ست
که دستِ بسته ی او عاشقانه می لرزد
چه رفته است به دیوار و در که تا امروز
به نام تو در و دیوار خانه می لرزد
چه دیده در که پیاپی به سینه می کوبد؟
چه کرده شعله که با هر زبانه می لرزد؟
هنوز از آنچه گذشته است بر در و دیوار
به خانه چند دلِ کودکانه می لرزد
دگر نشان مزار تو را نخواهم خواست
که در جواب، زمین و زمانه می لرزد
ز من شکیب مجو، کوه صبر اگر باشم
همین که نام تو آرند شانه می لرزد

شاعر: میلاد عرفان پور

۱۴

اسفند

۰ نظر

ک.

الخیر فی ماوقع

خیلی وقت بود از این گزاره استفاده نکرده بودم: «الخیر فی ماوقع»

پ.ن:

بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

باد غیرت به صدش خار پریشان دل کرد

طوطی ای را به خیال شکری دل خوش بود

ناگهش سیل فنا نقش امل باطل کرد

قره العین من آن میوه دل یادش باد

که چه آسان بشد و کار مرا مشکل کرد

ساروان بار من افتاد خدا را مددی

که امید کرمم همره این محمل کرد

روی خاکی و نم چشم مرا خوار مدار

چرخ فیروزه طربخانه از این کهگل کرد

آه و فریاد که از چشم حسود مه چرخ

در لحد ماه کمان ابروی من منزل کرد

نزدی شاه رخ و فوت شد امکان حافظ

چه کنم بازی ایام مرا غافل کرد

۱۲

اسفند

۰ نظر

ک.

عدد بده

ببین چگونه کرده اند مدریآی دلق را
ببین چگونه بشکنند جای شیشه تلق را
ببین چگونه پول می دهیم نفت و آب و برق را
ببین احاطه کرده است عدد فکر خلق را

مچاله شو به جوی آب شو روان عدد بده
زباله شو به گوشه ای غمین هزار ساله شو عدد بده
این قرار عاشقانه را عدد بده
شور و حال عارفانه را عدد بده
رو جهان بی کرانه را سند بزن
روی رودِ
روی رودِ
روی رودِ
روی رودِ تشنگی سد بزن

۰۸

اسفند

۰ نظر

ک.

برف

بر خلاف عادت مردم، برف که می‌بارد به یاد تو می‌افتم! برای من برف تعبیر عاشقانه‌تری دارد تا باران.

شاید بگویی، ساختار فرکتالی برف موجب این تعبیر شده، ولی نه، تو سبب این تعیبر شده‌ای!

پ.ن: نه اینکه یاد تو جایگزیده باشد، نه، یاد تو شب و روز قرین دل ماست! ولی به گونه‌ای توزیع شده که در برف بیشتر است!

۰۷

اسفند

۰ نظر

ک.

و هنوز در حرکت است

آن هنگام که او را آزاد کردند نگاهی به آسمان و سپس به زمین افکند، پایی بر زمین کوفت و در حالتی متفکرانه گفت:epˈpur si ˈmwɔ:ve، یعنی هنوز هم در حرکت است، زمین.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ویکی پدیا:

و هنوز در حرکت است (به ایتالیایی: Eppur si muove، epˈpur si ˈmwɔ:ve)، (به انگلیسی: And yet it moves)، عبارتی است که گالیلئو گالیله، فیزیکدان، ریاضیدان و فیلسوف ایتالیایی در سال ۱۶۳۶ در جلسه محاکمه خود در دادگاه تفتیش عقاید بر زبان آورد. منظور او از این عبارت این بود که علی‌رغم توبه‌نامه‌اش مبنی بر ایستایی زمین، هنوز زمین بر گرد خورشید در گردش است. امروزه از این عبارت برای مواقعی استفاده می‌شود که بخواهند بگویند علی‌رغم هر چه که شما می‌گویید حقیقت چنین است.

هیچ مدرکی از اینکه گالیله چنین حرفی را در دادگاه خود بیان کرده باشد وجود ندارد و در صورت گفتن چنین حرفی مطمئناً برایش بسیار خطرناک بوده‌است. در اولین زندگینامه گالیله که بدست شاگردش وینچنزو ویویانی در سال‌های ۱۶۵۵ تا ۱۶۵۶ میلادی نوشته شده حرفی از این گفته او نیامده‌است.

اولین بار این گفته گالیله در کتاب کتابخانه ایتالیایی نوشته جوزپه بارتی آمده که در سال ۱۷۵۷ به انگلیسی نوشته شد:

آن هنگام که او را آزاد کردند نگاهی به آسمان و سپس به زمین افکند، پایی بر زمین کوفت و در حالتی متفکرانه گفت: اپور سی مو، یعنی هنوز هم در حرکت است، زمین.

در سال ۱۹۱۱ این جمله را در یک نقاشی اسپانیایی یافتند که متعلق به یک خانواده بلژیکی بود. تاریخ کشیده شدن این نقاشی به یک یا دو سال پس از مرگ گالیله می‌رسد (۱۶۴۳ یا ۱۶۴۵ میلادی) اما به نظر می‌رسد که تاریخ نوشته در نقاشی درست نباشد.

۰۶

اسفند

۰ نظر

ک.