به نظرم آدم‌ها دو دسته هستند. آن‌ها که وبلاگ می‌نویسند و بقیه.
وبلاگ‌نویسیان هم دو دسته‌اند. تو و دیگران!
و همه مشکل از آن‌جا شروع شد که «تو»، به دو دسته «خودم» و «خودت» تقسیم شدی!
خدا قلم زد و شب را ادامه دار کشید
مرا مسافرِ شبهای انتظار کشید
دوستت دارم. همیشه داشتم، همیشه دارم!
چه تقدیر عجیبی داشت اما دوست داشتن تو!
